Położenie
Kiedy jedzie się od Ołomuńca, dawnego, historycznie funkcjonującego głównego miasta Moraw, na wschód, drogą prowadzącą do Krakowa w Polsce, dojeżdża się po ok. 45 kilometrach do równiny. Między odnogami Jesioników na północnym zachodzie i łańcuchem górskim Beskidów na południowym wschodzie dolina ta przebija sobie drogę z górnego cieku Odry podobnie jak z różnych ujść mniejszych dopływów. Nazywana jest "Bramą Morawską" tworzącą dział wodny między Morzem Czarnym a Bałtyckim. Tu zaczyna się ziemia, która jest nazywany od swojej, kiedyś przeważnie niemieckiej ludności "Ziemią Krawarską". Kraina, niedokładnie ograniczona, ze soczystymi łąkami, urodzajnymi polami i zielonymi pagórkami. Gęstwiny wierzb, dęby i olchy okalają młodą Odrę i liczne stawy. Malownicze w tej krainie są góry na horyzoncie, które przykują oczy w dal i swoją odległość dają tylko przypuszczać. Ruiny grodzisk, dawni strażnicy Ziemi Krawarskiej, wspominają o walecznych czasach rycerzy średniowiecza i exodus w trakcie wojny 30-letniej. Ziemia Krawarska była krajem z kwitnącym rolnictwem i zwłaszcza skuteczną produkcją zwierzęcą, od której wywodzi się jej nazwa. Na światowej wystawie w roku 1873 w Wiedniu "rasa Bydła Krawarskiego" została nagrodzona z racji swojej znakomitej mleczności.